On 28 May 2021 Noa performed Dvořák’s Terzetto in C, Op. 74, JacobTV’s Hexagram of the Heavens (World Premiere), and Tchaikovsky’s String Sextet in D minor “Souvenir de Florence”, Op. 70, with Charlotte Spruit (violin), Take Konoe (viola), Dana Zemtsov (viola), Alexander Warenberg (cello), Anton Spronk (cello), at TivoliVredenburg in Utrecht, The Netherlands. The concert was broadcast live on NPO Radio 4 and livestreamed.
Review in NRC (30/5/2021) ★★★★☆:
“Wildschut en vrienden spelen energiek en bezield in een leeg TivoliVredenburg”
“Violiste Noa Wildschut was artist in residence in tijden van corona. Vrijdag speelde ze een heerlijke wereldpremière van Jacob ter Veldhuis.”
“Violiste Noa Wildschut had zich waarschijnlijk iets anders voorgesteld van haar seizoen als eerste artist in residence van het AVROTROS Vrijdagconcert. In september mochten er nog enkele concertgangers bij zijn, toen ze soleerde in het Derde vioolconcert van Saint-Saëns. Vrijdag sloot ze haar residency af in een leeg TivoliVredenburg, waar ze met vijf muziekvrienden onder meer een wereldpremière van Jacob ter Veldhuis speelde, schitterend uitgelicht en ondersteund door visuals van Noortje van den Eijnde.
Wildschut vroeg Ter Veldhuis om „iets met verbinding” te doen in zijn opdrachtcompositie, en dat verzoek was precies de vonk die hij naar eigen zeggen nodig had om een aantal smeulende ideeën te doen ontbranden. Ter Veldhuis liet zich voor het sextet Hexagram of the Heavens inspireren door een beeld uit Joni Mitchells ‘Amelia’ (zes vliegtuigstrepen boven een vlakte) en het eerste hexagram van het Chinese orakelboek I Ching, dat ook uit zes ongebroken strepen bestaat. Praktisch gezien zette hij twee trio’s van viool, altviool en cello tegenover elkaar, die aan het slot delicaat samensmolten.
Dat enigszins cerebrale uitgangspunt inspireerde Ter Veldhuis tot heerlijke, organisch klinkende muziek van constante transformatie. Vanuit een stemmige cello-inzet ontstond een traag akkoordenweefsel, dat zich via Wildschuts pizzicato en een geplukte baslijn ontwikkelde tot een gelaagde groove à la Terry Riley’s klassieker Sunrise of the planetary dream collector.
Energiek, met een spervuur van rauwe nootherhalingen en een krachtige puls – voor Ter Veldhuis tapten Wildschut en haar vrienden uit een heel ander vaatje dan voor het verfijnde Terzetto van Dvorák, waarmee het concert was begonnen. Klankverfijning en energie ontmoetten elkaar in het slotstuk, een bezielde uitvoering van Tsjaikovski’s Souvenir de Florence.”
Joep Stapel
Photo credit: Juri Hiensch
Review in de Volkskrant (30/5/2021) ★★★★☆:
“Je wordt meteen gepakt door het temperament van Hexagram of the Heavens”
“Dit seizoen had het Avrotros Vrijdagconcert voor het eerst een artist in residence, violist Noa Wildschut (20). Voor haar laatste concert in die hoedanigheid koos ze voor een kamermuziekprogramma, inclusief een nieuw werk van Jacob ter Veldhuis (artiestennaam: JacobTV). Tegen een achtergrond van flakkerende en wegsmeltende videobeelden in de lege Grote Zaal van TivoliVredenburg trad ze met vijf generatiegenoten op voor het onlinepubliek.
Wildschut klinkt gepassioneerd in het Terzetto in C van Dvořák, maar vormt met de andere violist en de altist geen echt trio. Hun spel is voor dit dartele stuk te ernstig. Echt samen gemusiceerd wordt tijdens de wereldpremière van Ter Veldhuis’ Hexagram of the Heavens voor strijksextet. De titel is een citaat uit Amelia van Joni Mitchell. JacobTV werd ook geïnspireerd door de hexagrammen in het oude Chinese wijsheidsboek de I Tjing.
Die informatie heb je niet nodig om meteen gepakt te worden door de lucide taal en het temperament van het stuk. Dat begint met een lyrische, spannende gedachtewisseling tussen de zes instrumenten. Al gauw splitst het trio links zich protesterend af. Tokkelend wijzen ze een vinger naar het gezicht van het trio rechts en slaan middels korte, gedecideerde akkoorden met de vuist op tafel.
Tijdens het verhitte middendeel zijn de partijen soms kortstondig eensgezind, dan weer melodisch op gespannen voet. Harmonische verbondenheid bereiken ze pas aan het verstilde einde. Het gedreven spelplezier van het zestal slaat daarna over naar Tsjaikovski’s Souvenir de Florence, met als hoogtepunten een smeulend dansend adagio cantabile en het ritmisch vreugdevuur van het slotdeel.”
Jenny Camilleri